Swietbertus is een missionaris. Samen met Willibrord verkondigt hij het christelijke geloof in Noord Europa: eerst onder de Friezen, later vooral in Duitsland langs de rivieren de Lippe en de Ruhr.
01 maart 2015 0 reacties Lees verder ›
De naam Bosco is afkomstig van de achternaam van de heilige. Don is een Italiaanse aanspreektitel en betekent heer.
29 januari 2015 0 reacties Lees verder ›
Leonie wordt geboren in het jaar 1844 in het Franse plaatsje Sezanne. Ze wil een kloosterorde beginnen die voor de jonge fabrieksarbeiders zal zorgen.
06 januari 2015 0 reacties Lees verder ›
De naam Nicolaas bestaat uit de Griekse woorden nikè en laos. Het betekent overwinnaar van (of met) het volk.
05 november 2014 0 reacties Lees verder ›
Omstreeks het jaar 1000 leeft er in de buurt van de Belgische stad Laken een arme boer. Zijn naam is Guido. Hij moet hard werken op het land, maar hij maakt ook tijd vrij voor het verzorgen van het kerkgebouw dat hij vaak bezoekt.
10 september 2014 0 reacties Lees verder ›
Wiro is een Engelse naam en betekent verdediger. Wiro wordt geboren in Ierland in de achtste eeuw. In Rome wordt hij gewijd tot missiebisschop.
01 mei 2014 0 reacties Lees verder ›
Na de dood van Jezus aan het kruis proberen christenen de rest van de wereld te overtuigen van het christelijke geloof. Ook Polycarpus werkt hieraan mee.
23 februari 2014 0 reacties Lees verder ›
Centraal in het boek Tussen drie plagen staat de overlevingsdrang van een onderdrukt volk in een klein land aan de rafelrand van Europa. Lijfland (het gebied van het hedendaagse Estland en Letland samen) was eeuwenlang een speelbal van elkaar beconcurrerende grootmachten
De Weensche Zeit bevat een zeer sensationeel verhaal van een bruiloftsstoet, die in Russisch Azië door wolven overvallen werd. De bruiloftsstoet, 130 personen, reed in een dertigtal sleden van het dorp Obstipoff naar Tashkent op ongeveer dertig wersten vandaar. Haast was men in de stad aangekomen, toen de paarden plotseling teekenen van schrik gaven, die spoedig ook op de deelnemers van den stoet oversloeg. Troepen van honderden hongerige wolven kwamen van alle kanten opzetten en omringden de sleden.'
25 februari († 775 of 779) Deze naam betekent beschermster van het slagveld. Walburga is de dochter van de koning van Engeland. Als ze tien jaar is, sterft haar vader. Walburgis wordt in een klooster opgevoed. Als ze volwassen is gaat ze als missionaris naar Duitsland. Daar geneest ze zieken en redt een kind van de hongersdood. Na de dood van haar broer wordt ze abdis van het klooster in Heidenheim (Frankenland). Daar sterft ze. Later worden haar relieken naar Eichstätt overgebracht. Nu nog loopt er geneeskrachtige olie uit de rots waarop Walburga’s relieken zijn geplaatst.
