Noorse nazi-bomen?

Er duiken nieuwe, onvermoede slachtoffers van de nazi’s op: bomen. Nee, geen bommen, maar bomen. Wat wil het geval: om hun peperdure slagschepen buiten de kwetsbare eigen havens te houden en snel inzetbaar te maken, verstopten de Duitsers hun zeevarend oorlogsmateriaal in Noorse fjorden. Een mooie uitvalsbasis in een land dat ze toch al onder controle hadden. Maar wat is dan de link met bomen?

Helemaal gerust waren de nazi’s niet op de veiligheid van slagschepen als de Tirpitz en de Bismarck, de zwaarste marineschepen ooit in Europa gebouwd, tot de dag van vandaag. Ze werden ook nog eens gecamoufleerd: met beschilderingen en met netten. Maar ook met een permanent rookgordijn (chloorsulfonzuur) die mist moest voorstellen. Dat heeft de bossen rond de fjorden aangetast, zo lijkt het nu uit jaarringenonderzoek. De theorie is dat het zuur de naalden aantastte waardoor hun fotosynthese tot stilstand kwam. Hier en daar heeft het dertig jaar geduurd vooraleer de groei weer normaal was.
Tot vier kilometer afstand zijn de groeiringen uit de bewuste jaren opvallend dun en bij één boom zijn negen achtereenvolgende jaren helemaal geen jaarringen te zien. Dat is een teken van stress, aldus de onderzoekers. Het is bij toeval ontdekt bij het fjord Käflord.

De Tirpitz in het Kafjord, deels door chrloorwolken aan het zicht onttrokken.

De Tirpitz schuilt in het Noorse fjord. Het gigantische slagschip hing als een schrikbarende dreiging boven de Noordelijke Atlantische Oceaan, evenals de Bismarck, reden voor de Britten om koste wat het kost de twee uit te schakelen. Dat lukte uiteindelijk. De schepen hebben de nazi’s weinig fortuin gebracht.

(Openingsbeeld: Minder schadelijk, maar een stuk bewerkelijker, was het camoufleren met in het militaire bedrijf gebruikelijke netten.)