Huis voor de geest

In 1977 publiceerde architect en monnik Dom Hans van der Laan zijn traktaat ‘De Architectonische Ruimte’, vijftien lessen over de ‘Dispositie van het Menselijk Verblijf’. Het is een theorie die de essentie van de ruimtelijke ervaring wil vatten en ordenen als basis voor het ontwerpproces. De tentoonstelling ‘Een huis voor de geest’ –nog eventjes te bezoeken- gaat op zoek naar de tastbare wereld rond Van der Laans filosofie. De Architectonische Ruimte is zelden te bezien.

Tijdens het schrijven van zijn traktaat bouwde Van der Laan Abdij Roosenberg in Waasmunster. Hij werkte er intuïtief met begrippen als ‘nabijheid’ en ‘superpositie’ als ruimtelijke gebaren voor verstilling en spiritualiteit enerzijds, en intensiteit van ontmoeting anderzijds. Naast originele tekeningen en maquettes, toont Een huis voor de geest nieuwe analyses van academici en kunstenaars op lesmateriaal, meubels, vaatwerk, kledij en typografie van de hand van Van der Laan.

Stille getuigen
Als stille getuigen tonen drie kunstenaars werk dat refereert naar het tactiele karakter van Van der Laans oeuvre. De Duitse fotografe Friederike von Rauch toont een reeks foto’s die ze maakte naar aanleiding van een verblijf in de Abdij van Roosenberg. Ingel Vaikla, een filmmaakster uit Estland, laat een ontroerend portret zien van de zusters tijdens hun laatste dagen in Roosenberg. En Esther Venrooy, een Nederlandse geluidskunstenares, ontwikkelde een soundscape die het leven in de abdij door middel van geluid weergeeft.

(Foto Coen van der Heiden)

Vlaams Architectuurinstituut, J.v. Rijswijcklaan 115, Antwerpen
Dom Hans van der Laan. Een huis voor de geest.
Tot 14 januari